Welke methodiek we ook toepassen, jouw hulpvraag staat centraal. We geloven dat je hulpvraag ook met jouw context te maken heeft. Je context van vroeger, nu en je toekomst. Daarom is onze hulpverlening gebaseerd op de contextuele benadering.
De contextuele benadering is gebaseerd op het gedachtegoed van de Hongaars-Amerikaanse psychiater Iván Böszörményi-Nagy. De contextuele benadering biedt een preventieve en herstellende manier van werken voor individuele, familie-, gezins- en werkrelaties, omdat de benadering rekeninghoudt met je afkomst en je toekomst. Jouw hulpvraag staat niet op zichzelf maar houdt verband met je context, in je verleden, heden en toekomst. Daarom bekijken wij jouw hulpvraag vanuit de context van de voorgaande maar ook met het oog op de volgende generatie(s). We behandelen je hulpvraag in de context van belangrijke gebeurtenissen, gebruiken, gevoeligheden et cetera vanuit je verleden en heden.
Een belangrijk aspect in dit proces is de meerzijdig gerichte partijdigheid. Dit betekent dat we kijken naar de behoeften en belangen van alle relaties in jouw context. Doordat wij de belangen van alle betrokkenen bekijken, krijg je inzicht in de balans van rechtvaardigheid in het geven en ontvangen tussen alle betrokkenen. Ieder persoon heeft het recht om te ontvangen maar ook om te geven. Hierbij spelen de onderlinge loyaliteiten een belangrijke rol. De loyaliteitsbanden tussen ouders en kinderen zijn bijvoorbeeld onverbreekbaar omdat wij uit onze ouders geboren zijn. Welke effecten hebben deze loyaliteitsverbanden op je hulpvraag?
Een onbalans in het geven en ontvangen leidt vaak tot gevoelens van bijvoorbeeld schuld, schaamte, neerslachtigheid, oververmoeidheid, eenzaamheid of een laag zelfbeeld. Dit werkt door op de directe omgeving: gezin, werk, vrienden. Het herstellen van deze balansen gaat verder en dieper dan enkel gedragsverandering en reikt verder dan jezelf. Het werkt door naar alle relaties om je heen.
De contextuele benadering is actiegericht en daarom gaan we opzoek naar de resten van vertrouwen in de relaties om je heen om deze weer op te bouwen en in balans te brengen. Vragen die hierbij gesteld zouden kunnen worden zijn: Hoe heb jij gegeven in je gezin van herkomst? Wie heeft jouw geven gezien? Wat heb jij ontvangen?
Het uiteindelijke doel van de contextuele benadering is om door verbondenheid met de ander te komen tot werkelijke autonomie en vrijheid.
In het begeleidingsproces kan levensovertuiging een rol spelen. Wij staan open voor het begeleiden van iedereen met welke levensovertuiging dan ook. Indien gewenst en passend, kunnen wij vanuit onze christelijke levensovertuiging, elementen toepassen in de behandeling.
Wanneer je te maken hebt gehad met een (seksueel) trauma, maken wij bij de behandeling gebruik van psychodrama en de behandelmethodieken van Traumaseksualiteit (Peter John Schouten).Wij zijn als therapeuten erg enthousiast over deze methodiek. Omdat het trauma in het lichaam zit (the body keeps the score) werken we met modellen waarbij het lichaam en het voorstellingsvermogen worden aangezet (psychodrama). Hierdoor kunnen we niet alleen de schade beter herkennen maar is er ook herstel mogelijk.
